تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
تاريخچه كوتاهي از فناوري جديد در آموزش عالي
نقش جديد فناوري در آموزش عالي به زمان اختراع اولين رايانه هاي رقومي باز ميگردد.خورشيد رايانه هاي جديد از افق دانشگاهها طلوع كرد.نخستين رايانه الكترونيكي كه قرار بود استفاده همگاني داشته باشد.0حسابگر و شمارشگر عددي الكترونيكي) (ENIAC) نام داشت كه در 1946مدر دانشگاه پسيلوانيا طراحي شد.اين رايانه نيز همچون رايانه هاي قديمي تري كه در آزمايشگاهها طراحي وساخته شده بود،به منظور افزايش سرعت و دقت در محاسبه هاي پيچيده اي كه پژوهشگران با آن سرو كار داشتند،طراحي شده بود.اين رايانه ها يك يا چند اتاق بزرگ را اشغال مي كردند و به نوبت مورد استفاده قرار مي گرفتند.برخي از كاربران به طور همزمان با يك رايانه كار مي كردند.آنها برنامه هاي رمز گذاري شده را در كارتهاي پاسخ وارد مي كردند و به خود رايانه مي دادند و اندكي بعد نتايج را دريافت مي كردند.در خلال دهه هاي(1950و1960م)رايانه ها فقط در دانشگاههاي تحقيقاتي يافت مي شدند و از آنها جهت پژوهشهايي كه اعداد و ارقام زياد داشتند و همچنين آموزش در رشته علوم رايانه اي استفاده مي كردند و با اين وجود،در اين دوران دسترسي به رايانه محدود بود.تعداد كمي از موسسات از عهده پرداخت هزينه هاي فراوان رايانه برمي آمدند.و فقط تعداد كمي از اعضاي هيات علمي و دانشجويان با چگونگي استفاده از آن آشنا بودند)دایره المعارف آموزش عالی ،1383).
سه تحول مهم در دهه 1970و1980م باعث افزايش استفاده چشم گير از رايانه در مدارس آموزش عالي و دانشگاههاي سراسر كشور شد.تحول نخست،طراحي رايانه هاي شخصي بود.عرضه رايانه هاي BMدر1981م واپل مكينتاش( (Apple Macintoshدر 1984م اين زحمت را به دانشجويان هيات علمي و كاركنان داد تا عمليات پيچيده رايانه اي را با سهولت بيشتر از دفاتر و آزمايشگاههاي شخصي خود انجام دهند.نرم افزارهاي جديدي همچون راژه پرداز (Word Processor)، صفحه گسترده (Spread Sheetوبرنامه هاي گرافيكي،بسياري از جنبه هاي آموزش،تحقيق و مديريت را دگرگون كردند،از همه مهمتر اينكه استفاده از اين رايانه هاي جديد،نسبت به انواع قبلي هم راحت تر بود و هم سرعت آنها بيشتر بود.و لذا اين امر مستوجب گسترش استفاده از آنها شد.نحول مهم دوم،توسعه شبكه هاي رايانه اي بود.در اواخر دهه 1970م موسسه پيشگامي مثل دانشگاه كارنگي-ملون(Carengi-Mellon) و موسسه فناوري ماساچوست(MIT) آنچه را كه اينك محيط رايانه اي توزيعي نام گرفته است،به منصه ظهور رساندند.
طرح اندرو((Andrew دركارنگي –ملون و طرح آتنا(Athenaدر(MIT در پي ايجاد شبكه هايي برآمدند كه رايانه هاي تمامي دانشجويان،هيات علمي،كاركنان را در نظامي هماهنگ و منسجم به هم متصل مي كرد.محيط رايانه اي توزيعي،شبكه اي از شبكه هاي رايانه اي است.تعداد ايستگاههاي كاري رايانه به يك سرويس دهنده((Server از چندين سرويس دهنده موجود متصل اند.اين نظامها غير متمركز و شامل سكوهاي رايانه اي گوناگوني هستند.مثلا محيط محاسبه توزيع شده اصلي كه مولود طرح آتنا درMIT بود،از هر دو سرويس دهنده هاي IBMوDEC) استفاده مي كرد.و يونيكس(Unix)پشتيباني مي كرد.درخلال دهه 1980م بسياري از مدارس عالي و دانشگاهها الگوي توزيعي رايانه اي را به كار گرفتند و سرمايه گذاري فراواني در زير ساخت شبكه اي پرهزينه،به عهده گرفتند.
نظامهاي اطلاعاتي دانشگاه شمول درست شدند تا به نحو گسترده اي با اطلاعاتي مثل سوابق دانشجويان و كاتالوگهاي دانشگاهي كار كنند.اين شبكه ها همچنين واجد پست الكترونيكي بودند كه به كاربران اجازه مي داد تا پيامهاي خود در سراسر دانشگاه منتشر كند.
سومين تحول مهم ظهور اينترنت امروزي بوده در1968م پژوهشگران بخش طرحهاي پژوهشي پيشرفته وزارت دفاع امريكا(ARPA) طرحي را براي ارتباط شبكه هاي موسسات علمي و مراكز پژوهش آغاز كردند.در پايان 1969م تعداد سايتهاي ميزبان افزايش يافت و پژوهشگران ،برنامه هاي كاربردي نظير پست الكترونيكي نرم افزار انتقال فايل،و شبكه دوربرد(Talent) را طراحي كردند تا همه كاربران در استفاده از منابع شبكه سهيم باشند.در1985م بنياد ملي علوم(NSE) اعلام كرد كه حاضر است،به تمام جوامع دانشگاهي جهت استفاده از شبكه رايانه اي كه بر مبناي آپانت به يكديگر مرتبط بودند،خدماتي ارائه دهد.بنياد ملي علوم بين سالهاي 1986-1995بيش از 200ميايون دلار جهت طراحي زير ساخت شبكه بنياد ملي علوم (NSFNET) هزينه كرد.كه در نهايت برخي از تامين كنندگان تجاري انرا به عهده گرفتند.و بدين ترتيب اينترنت به شكل امروزي در آمد.در زمان طراحي شبكه جهان گستر (WEB) در1991م استفاده از اينترنت روز به روز سير صعودي پيموده است.ارتباط چند رسانه اي وب قابليت دسترسي به آن را گسترش داد.وظرفيت ايجاد و طراحي برنامه هاي كاربردي مختلفي را پديد آورد(همان منبع).
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب
